OLA!!!
Xa rematamos a primeira novela deste curso, e a verdade é que esta mañá, na reunión, comprobamos que fora unha selección moi axeitada. Gustounos moito, recomendámola sen ningunha dúbida, e ademais aprendemos un montón de cousas a través da súa lectura.
Na reunión de hoxe centrámonos en Cuba, o país ao que emigrara o avó da protagonista. Falamos dunha árbore propia de Centroamérica e América do Sur: o mamey. Descubrimos que pode chegar a medir 20 metros, que o seu froito é comestible, e tamén se emprega para preparar doces ou refrescos. A súa madeira é moi dura, e emprégase para postes, construción, carpintaría... Desta madeira estaba feito o baúl que atopa Daniela no desván da casa da súa avoa. A folla desta árbore é moi parecida á do magnolio, e tamén a súa flor, aínda que é moito máis pequena.
 |
| A folla e a flor do mamey recordan ás do magnolio. |
 | |
| O froito do mamey é moi diferente por fóra e por dentro. |
Tamén falamos dos símbolos dalgunhas cidades, países, etc. A tía da protagonista casara un home de Dinamarca, e na súa capital atópase a estatua da sereíña que todas coñeciamos, así como o conto de Hans Christian Andersen. Pero tamén descubrimos cousas moi interesantes que nons sabiamos: que a realizou Edvard Eriksen, que está feita de bronce, mide 1,25 metros e pesa 175 quilos!!! Inaugurouse en 1913 e no Parque Europa de Torrejón de Ardoz, en Madrid, hai unha réplica dela.
 |
| A estatua da sereíña inspirou a moitos artistas. |
Para rematar falamos das algas que se mencionan na novela e propuxemos escribir no noso caderno do club en que nos gustaría transformarnos se tiveramos o poder, coma Edu, para facelo. Pero isto decidimos que o mantiñamos en segredo, así que non podemos compartilo...
Apertas,
Rosiña
No hay comentarios:
Publicar un comentario